حمله سایبری رژیم صهیونیستی در لبنان چگونه رخ داد؟

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ در عملیات سایبری کم سابقه ای در غرب آسیا، رژیم صهیونیستی در دو حوزه لبنان و سوریه حمله ای انجام داد که تاکنون به کشته و زخمی شدن بیش از 3 هزار نفر از اعضای حزب الله لبنان و مردم عادی منجر شد. در میان مجروحان مجتبی امانی، سفیر کشورمان در لبنان نیز وجود دارد که خوشبختانه آسیب جدی ندیده است و روند درمانش ادامه دارد. 

به باور بسیاری از ناظران بین المللی، عملیات سایبری کم سابقه رژیم صهیونیستی درگیری کنونی را به ابعاد جدید و بی سابقه ای می رساند. در این حمله سایبری که به طور مستقیم دستگاه‌های ارتباطی بیسیم موسوم به «پیجر» را هدف قرار داد، تحولی جدید در سطح درگیری ها و نوع ابزار به کار رفته در آن رخ داد و اذهان را بیش از پیش متوجه فناوری های نوین ماهواره ای و مبارزه با صهیونیست ها در این حوزه کرد.

پیجر وسیله ارتباطی مؤثر برای هماهنگی عملیات میان عناصر میدانی و فرماندهی است که آن را به بخش مهمی از زیرساخت ارتباطات نظامی تبدیل می‌کند

پیجر چیست؟

پیجرها نوعی دستگاه بیسیم هستند که برای ارسال و دریافت پیام میان کاربران استفاده می شود. از زمان پیدایش آن در اواسط قرن بیستم، قبل از اینکه با فناوری های مدرن مانند تلفن همراه جایگزین شود، نقش مهمی در زمینه های متعددی مانند پزشکی و تجارت ایفا کرد.

با وجود این، پیجرها همچنان در برخی زمینه های خاص، به ویژه محافل نظامی و سازمان های امنیتی که به وسایل ارتباطی امن و سریع نیاز دارند، استفاده می شوند. حزب الله لبنان یکی از برجسته ترین گروه هایی است که از پیجر برای ارتباطات داخلی استفاده می کند، زیرا استفاده از آن آسان است و امکان ارسال سریع پیام ها برای اعضا بدون نیاز به شبکه های اینترنتی یا تلفن همراه که به راحتی قابل نظارت هستند، وجود دارد.

 
علاوه بر این، پیجر وسیله ارتباطی مؤثر برای هماهنگی عملیات میان عناصر میدانی و فرماندهی است که آن را به بخش مهمی از زیرساخت ارتباطات نظامی تبدیل می‌کند.

حمله سایبری چگونه انجام شد؟

حمله سایبری رژیم صهیونیستی با تکیه بر فناوری های پیشرفته برای هدف قرار دادن پیجرهای مورد استفاده حزب الله انجام شد، هرچند علاوه بر نیروهای مقاومت، مردم عادی نیز جزو استفاده کنندگان از این ابزار ارتباطی هستند.

طبق گزارش وال استریت ژورنال، حملات سایبری مشابه اغلب با نرم افزارهای مخرب (بدافزار) انجام می شود که به وسیله شبکه های ارتباطی یا سوءاستفاده از منافذ آسیب پذیر امنیتی (باگ) در دستگاه ها به وجود می آیند.

رژیم صهیونیستی ممکن است فناوری‌هایی را توسعه داده باشد که به این رژیم اجازه می‌دهد سیگنال‌های پیجرها را از راه دور کنترل کند و حتی امکان می‌دهد دستورات الکترونیکی برای انفجار آنها ارسال کند. ازجمله روش‌های مورد استفاده ممکن است هک شبکه بیسیمی که دستگاه‌ها به آن متصل هستند یا دستکاری سیگنال ‌های مورد استفاده برای کار با آن‌ها باشد.

یک کارشناس علوم رایانه با بیان اینکه احتمالات متعددی برای حمله سایبری وجود دارد، گفت، گرچه مجهولات عملیات بیش از معلومات است، ولی این حمله احتمالاً باتری ها یا مدارهای الکترونیکی داخل پیجرها را با استفاده از پالس الکترومغناطیسی (EMP) هدف قرار داده است؛ فناوری پیشرفته ای که می تواند دستگاه های الکترونیکی را بدون نیاز به تخریب فیزیکی مستقیم غیرفعال کند.

وی افزود: پالس های الکترومغناطیسی می توانند انرژی قابل توجهی از خود ساطع کنند که با مدارهای الکترونیکی تداخل ایجاد می کند و باعث آسیب یا از کار افتادن کامل آنها می شود. آزمایش‌های قبلی نشان داده‌اند این پالس‌ها می‌توانند بدون دخالت مستقیم فیزیکی در از بین بردن وسایل الکترونیکی بسیار مؤثر باشند.

این حمله احتمالاً باتری ها یا مدارهای الکترونیکی داخل پیجرها را با استفاده از پالس الکترومغناطیسی (EMP) هدف قرار داده است؛ فناوری پیشرفته ای که می تواند دستگاه های الکترونیکی را بدون نیاز به تخریب فیزیکی مستقیم غیرفعال کند

کارشناس علوم رایانه عنوان کرد، با توجه به پیشرفت های قابل توجه در جنگ سایبری، رژیم صهیونیستی ممکن است از این فناوری برای انفجار دستگاه های رادیویی استفاده کرده باشد. تکنیک‌های پارازیت پیشرفته نیز ممکن است با ارسال سیگنال‌ها در منفجر شدن پیجرها نقش داشته باشند.

وی تصریح کرد: رژیم صهیونیستی ممکن است از حمله سایبری مستقیم برای نفوذ به شبکه ارتباطی ای که پیجرها به آن وابسته هستند، استفاده کرده باشد. پیجر‌ها که به فناوری‌های قدیمی متکی هستند، ممکن است دارای باگ‌های امنیتی ای باشند که دسترسی را تسهیل می‌کند. در هر صورت این عملیات از نظر فناوری بسیار پیچیده و ممکن است برای نخستین بار در جهان رخ داده و با عملیات های سایبری سال های اخیر متفاوت باشد.

پیامدهای حمله

حمله سایبری رژیم صهیونیستی نشان دهنده تغییر راهبردی این رژیم در مواجهه با حزب الله است که ترجیح می دهند به جای تقابل سنتی فرامرزی یا استفاده از حملات هوایی، به جنگ سایبری برای ایجاد آسیب های قابل توجه در زیرساخت های ارتباطی حزب الله تکیه کنند. این تحول ممکن است مناقشه را به سطوح جدیدی از افزایش تنش، به ویژه پس از مجروح شدن سفیر کشورمان در بیروت سوق دهد و به تنش های بیشتر در روابط منطقه ای، به ویژه میان ایران و رژیم صهیونیستی منجر شود.

بی تردید حملات سایبری ابزارهای مؤثری برای برهم زدن زیرساخت‌های نظامی به شمار می‌روند و  نهادهای امنیتی برای ارتباط مخفیانه به شدت به پیجرها متکی هستند. باید منتظر ماند و دید سیدحسن نصرلله، دبیرکل حزب الله لبنان در نخستین سخنرانی خود، چه واکنشی نسبت به این حمله نشان می دهد.